محصولات معتبرترین برندهای خودروسازی جهان را در اتومبیل داودی بیابید
برای سالهای سال تنها کمربندهای ایمنی بودند که حافظ جان سرنشینان خودرو در تصادفات به شمار می آمدند. البته تردیدهایی در مورد امنیت آنها، خصوصا در مورد کودکان وجود داشته است، با این وجود بسیاری از کشورها استفاده از آنها را اجباری کرده و استفاده از کمربندهای ایمنی موجب نجات جان هزاران نفر شده است.
همانند کمربندهای ایمنی، ایده ایربگ ها نیز برای سالهای طولانی وجود داشته است. اولین نوع از آنها در زمان جنگ جهانی دوم در هواپیماها به کار گرفته شد. در دهه 1980 میلادی اولین نمونه های استفاده تجاری از ایربگ ها در خودروهای سواری پدیدار شد. از سال 1998 تمامی خودروهایی که در ایالات متحده آمریکا به فروش می رسند، ملزم به داشتن حداقل دو کیسه هوا برای راننده و سرنشین جلو هستند. تا کنون آمار ثابت کرده است که کیسه های هوا در تصادفات مستقیم تا 30 درصد ریسک کشته شدن افراد در تصادفات را کاهش داده است. پس از آن کیسه های هوا در داخل صندلی و درب خودرو قرار گرفتند و خودروهایی با 6 یا 8 ایربگ به بازار آمدند.
هدف ایربگ ها کاهش سرعت حرکت رو به جلوی سرنشین خودرو، تنها در کسری از ثانیه است. سه قطعه هستند که باعث ایجاد عملکرد صحیح ایربگ خودرو می شوند.
کل این فرآیند در تنها یک بیست و پنجم ثانیه انجام شده که زمانی کافی برای جلوگیری از آسیب جدی است. پودری که در هنگام باز شدن ایربگ آزاد می شود پودر نشاسته ذرت یا تلکام است که سازندگان ایربگ آن را برای منعطف نگه داشتن و نرم کردن ایربگ در زمانی که داخل محفظه است، استفاده می کنند.
از زمان معرفی اولیه کیسه های هوا، کارشناسان دائما هشدار داده اند که ایربگ باید همراه با کمربند ایمنی استفاده شود. کمربندهای ایمنی همچنان کاملا لازم هستند، چراکه ایربگها تنها در برخوردهای روبرو کاربرد دارد. با وجودی که امروزه ایربگهای پرده ای و جانبی نیز مرسوم هستند، تنها کمربرندهای ایمنی می توانند در هنگام افتادن خودرو به پهلو، چپ کردن خودرو، تصادفات از عقب و آثار ثانویه موثر واقع شوند.
نیروی ایربگ می تواند به کسانی که به آن بیش از حد نزدیک باشند، آسیب برساند. محققان توصیه می کنند که حداقل فاصله مطمئن از محل باز شدن کیسه هوا باید 5 تا 8 سانتی متر باشد. در نتیجه بستن کمربند ایمنی در خودروهایی که دارای ایربگ هستند کاملا ضروری می باشد.