محصولات معتبرترین برندهای خودروسازی جهان را در اتومبیل داودی بیابید
بیش فرمانی زمانی رخ می دهد که در هنگام دور زدن، چرخ های عقبی شما قبل از چرخ های جلویی به حد نهایت چسبندگی خود برسند. این به چرخیدن قسمت عقبی خودرو منجر خواهد شد. در صورتی که بتوانید خودرو را در این شرایط پایدار نگه دارید، این کار شما دریفت نامیده می شود.
شکل زیر چهار مرحله بیش فرمانی را نشان می دهد. در ادامه به شرح مراحل موجود در شکل می پردازیم:
A: خودرو به صورت معمول وارد پیچ می شود و به سمت مرکز آن حرکت می کند.
B: چرخ های عقبی شروع به از دست دادن چسبندگی خود می کنند. راننده برای نگه داشتن خودرو، فرمان را هم جهت با جهت مطلوب برای حرکت خودرو می چرخاند.
C: راننده کنترل خودرو را به دست آورده و به حرکت در مسیر مطلوب ادامه می دهد.
D: خودرو در منتهی الیه سمت چپ قفل می کند. علیرغم تلاش ها برای اصلاح جهت خودرو، چرخش خودرو کاملا محتمل است.
بیش فرمانی از کم فرمانی هیجان انگیزتر است و همانند سایر چیزهای هیجان انگیز، عنصر ریسک نیز در آن دخیل است. بسیاری از خودروهای اسپرت تمایل به بیش فرمانی در پیچ ها دارند و این شاخصه در بسیاری از انواع خودروها و قالب های رانندگی دیده می شود.
بیش فرمانی بر اثر فاکتورهای بسیاری ایجاد می شود که برخی از آنها ناشی از مشخصات ذاتی خودرو (مانند هندلینگ) هستند و برخی به نوع رانندگی بستگی دارند.
تا زمانی که خودرو را تا حد نهایت پایداری خود تحت فشار نگذارید، احتمالا بیش فرمانی را تجربه نخواهید کرد. شما در موارد زیر متوجه بیش فرمانی خواهد شد:
چهار دلیل اصلی برای بیش فرمانی اکتیو وجود دارد. این دلایل شامل موارد زیر هستند:
بیشتر خودروهای اسپرت تمایل به بیش فرمانی دارند، چراکه این خودروها به گونه ای طراحی شده اند که چسبندگی زیادی در چرخ های جلو داشته باشند(تا در سرعت های بالا به راحتی وارد پیچ شوند). همچنین این خودروها مقادیر زیادی قدرت(معمولا در چرخ های عقب) دارند. این بدین معنی است که در صورتی که کشش از دست برود، این اتفاق اول در چرخ های عقب می افتد. بنابراین در بیشتر موارد پیچیدن ایده آل در خودروهای اسپرت نیاز به تمرین دارد تا بیش فرمانی را کاهش داده یا کنترل کنند.