چگونه خودروهای مدرن در تصادفات ضربه را جذب می کنند؟

سال گذشته 92 درصد از خودروهای صفر فروخته شده در اروپا توسط موسسه ایمنی یورو انکپ مورد ارزیابی قرار گرفتند و 75 درصد از خودروهای تست شده 5 ستاره ایمنی را کسب کردند.

 تست های ایمنی یورو انکپ نقش به سزایی در ایمنی خودروها، سرنشینان و اکنون عابران پیاده و دوچرخه سواران داشته اند. اگر به خودرویی که در سال 1970 یا قبل از آن تولید شده است نگاهی بیندازید، به راحتی متوجه پیشرفت های ایمنی خواهید شد.

ساختارهای نه چندان مقاوم قدیمی نمی توانستند به خوبی در هنگام تصادف جلوی ورود قطعات خودرو به داخل کابین را بگیرند و چارچوبهای این خودروها نسبتا ابتدایی بود. اما اکنون، به لطف دانش و مهندسی فوق العاده خودروهای مدرن، در تصادفات نسبتا شدید خودروها به خوبی از جان سرنشینان محافظت می کنند.

خودروهای مدرن در کنار امکانات ایمنی فعال مانند کمربندهای ایمنی پیش کشنده، ایربگ ها و ...، از ساختارهای تغییر شکل یابنده، نقاط مچاله شونده و سلول های ایمنی مسافر استفاده می کنند تا از سرنشینان محافظت کنند. اینها چیزهایی هستند که با شبیه سازی های کامپیوتری و ابزارهای تحلیلی خودروسازان و تست های ایمنی روز به روز بهتر می شوند.

اما واقعا چگونه ساختار یک خودرو در هنگام تصادف از ما محافظت می کند؟ یک فاکتور مهم جذب انرژی برخورد و جلوگیری از منتقل شدن آن به مسافران است. بخش هایی در قسمت هایی جلو و عقب خودرو در نظر گرفته می شوند تا با مچاله شدن این انرژی را جذب کنند. اصطلاح فنی این مساله "خطای کنترل شده" است که در کنار ساختار خودرو، مکانیسم هایی هستند که ضربه را جذب می کنند. به علاوه این بخش در برابر ورود قطعات از خارج از کابین به داخل آن مقاومت می کنند. همچنین بخش هایی وجود دارند که جهت منتقل کردن نیروی ضربه به ناحیه ای دیگر از ساختار بدنه عمل می کنند تا فشار وارده به خودرو پخش شود.

خودروهای ما امروزه چیزی فراتر از یک فضای جعبه ای شکل هستند. بلکه امروزه سرنشینان در سلول های ایمنی قرار میگیرند که قابل دیدن نیست اما در زیر پوست خودرو وجود دارد. در حالی که ممکن است قسمت جلوی خودرو در هنگام تصادف جمع شده یا به شدت تخریب شود، سلول ایمنی به گونه ای طراحی شده است که از سرنشینان به طور کامل محافظت نماید.

بر اساس اعلام یورو انکپ، افزایش سختی ساختارهای بدنه فراتر از کمک به شاسی برای انجام کار خود و بهبود هندلینگ عمل می کند. این ساختارها همچنین به کاهش صدمات به سر و پا کمک می کنند. چراکه باعث می شوند که محفظه سرنشینان کمتر از هم بپاشد.

اگر به شاسی هر خودروی قدیمی از کنار نگاه کنید، می بینید که چقدر سرنشینان به موتور و شیشه جلوی خودرو نزدیک هستند. اما در خودروهای جدید، حتی آنهایی که کوچکتر هستند، سرنشینان جلو کم و بیش در محدوده وسط خودرو قرار می گیرند. در این خودروها فضای بسیار بیشتر به نقاط مچاله شونده و فضای خالی در جلوی خودرو اختصاص داده شده است. خودروهای امروزی به دلیل این پیشرفتهای ایمنی بزرگتر و سنگین تر از قبل هستند. اما وجود آنها در هر خودرویی ضروری است و هیچ خودروسازی نمیتواند بدون این ساختارهای ایمنی خودروی خود را به فروش برساند.